"Βασανίζομαι"

Σαββάτο πρωί λοιπόν και με νωπή ακόμα την δυσαρέσκεια από την ακύρωση του cycling for wine κάτω απ' τ' αυλάκι είπα να αναπληρώσω τα χαμένα χιλιόμετρα. Εξ' άλλου έπρεπε να δοκιμάσω τη νέα αναβάθμιση του CUBE σε μια πιο ζόρικη βόλτα. Στόχος από την αρχή ήταν η πλατεία παλαιάς Πεντέλης. Έτσι λοιπόν στις 8 το πρωί ξεκίνησα. Καθ' οδόν όμως περνούσαν και σκέψεις για Νέα Μάκρη. Μέχρι να φτάσω στον αρχικό προορισμό η απόφαση είχε ληφθεί. Θα συνέχιζα. Έτσι και έγινε. Μετά από μια σύντομη στάση στην Πεντέλη για ηλεκτρολύτες και μπάρα, συνεχίστηκε η ανάβαση για ακόμα 5 περίπου χιλιόμετρα. Και μετά......... ΚΑΤΗΦΟΡΑ!!!!! Ω ναι αυτή η κατηφόρα. Για 13 χιλόμετρα το κοντέρ τρελάθηκε κόβωντας βόλτες στα 50 km/h. Σε μια στροφή κοιτάω και βλέπω να γράφει 58!! Ε δεν ήταν αρκετό. Βρίσκοντας παρακάτω ένα καλλίτερο κομμάτι τα 61,7 km/h ήταν πια γεγονός. Άφιξη στη Νέα Μάκρη. Παραλία για στάση και ενυδάτωση. Μετά από 15 λεπτάκια αναχώρηση για την επιστροφή. Εδώ σε θέλω μάστορα. Ποιος σου είπε ότι η Μαραθώνος είναι παιχνιδάκι? Ήταν τα πιο μαρτυρικά χιλόμετρα. Μετά κόπων και βασάνων περνώντας και την Αγ. Παρασκευή το κατέβασμα της Μεσογείων ήταν κάτι σαν παράδεισος. Η ανωμαλία όμως δεν έχει τέλος. Ψόφιος από την κούραση αντί στην Δάφνη να κάνω δεξιά και να πάω για το σπιτάκι μου, το έκοψα ευθεία για Αργυρούπολη για μια ακόμα στάση στο Coffee & go του κολλητού Δημήτρη. Ο φυσικός χυμός πορτοκάλι εξαφανίστηκε σε δεπτερόλεπτα και μετά από μία ώρα αποφάσισα να γυρίσω σπίτι. Τα τελευταία 4 χιλιόμετρα ήταν εύκολα. Συνοψίζοντας. Η διαδρομή καταπληκτική αλλά ζόρικη (ειδικά η επιστροφή). Η κούραση μεγάλη. Η εμπειρία φοβερή. Μάλλον θα το ξανακάνω!!!